Een jaar op Bonaire…

Ruim een jaar geleden vertrokken wij voor minimaal een jaar naar Bonaire. Gewoon omdat wij al sinds we samen zijn ‘dromen en verlangen’ naar een leven in een tropisch klimaat. Wij hebben nooit de stap durven nemen, maar sinds onze vakantie in februari 2018 op Bonaire hebben we besloten de stap maar eens te moeten wagen. We zijn immers niet onsterfelijk, en dit is toch echts waar we beide spijt van zouden hebben gehad als we dit nooit geprobeerd zouden hebben. Gelukkig werd Damian (onze zoon ) hier ook heel enthousiast van. Nadat we ons plan van aanpak hadden gemaakt kwamen we uit op 6 oktober 2018, dit werd dus de datum dat ons nieuwe avontuur kon gaan beginnen. Ondanks we het liefst eerder gingen hadden we deze maanden voorbereiding ook wel nodig. Ik had immers ook nog een heel seizoen voor de boeg met een agenda vol met allemaal bruiden om hun te voorzien van een bruidskapsel & bruidsmake-up. 

De laatste dagen voor vertrek waren super. Druk, maar ook heel erg leuk. We kregen allemaal cadeautjes, hele lieve brieven en kaarten met hele mooie en ontroerende woorden.

• 

• 

• 

• 

• 

Het leven op Bonaire is precies zoals we hadden verwacht, of eigenlijk hadden gehoopt. Tuurlijk met hier en daar wat uitdagingen en soms heimwee naar Nederland. Naar ons oude leventje en vooral onze lieve familie en vrienden die wij in Nederland om ons heen hadden. Ook Damian had ondanks hij het gelijk naar zijn zin had toch ook soms wel heimwee. Heimwee naar zijn vriendjes, naar zijn oude klas, naar het fietsen en het buiten kunnen spelen. 

Dat is iets wat hier op Bonaire niet echt is, je gaat als kind hier niet echt op straat buiten spelen. Maar daar tegenover zijn de voordelen immens groot. Het is ‘altijd’ mooi weer. We hebben altijd slippers en een korte broek aan. Je leert heel snel lieve, leuke en inspirerende mensen kennen. Ook mensen die in het zelfde schuitje zitten waar je dan gelijk veel overeenkomsten mee hebt en veel dingen kan delen. Dat is toch wel erg fijn!

De eerste periode was best wel onwerkelijk en alles is nog zo nieuw, je moest echt even wennen. Het huis moest nog ons thuis worden, ons ritme qua werk en school en alles eromheen voelde nog wat onwennig. Maar we genoten ontzettend hard. En dat doen we nog steeds. We waarderen dit klimaat en de levensstijl hier heel erg. Je hebt ondanks je uiteraard gewoon werkt en naar school gaat toch echt wel een eeuwig vakantie gevoel. En laat dat nou een fantastisch gevoel zijn, toch?

• 

In december hebben we een gezinsuitbreiding gehad. Een heel lief pupje uit het asiel. Zijn naam is Cinco en hij wordt inmiddels bijna 1 jaar. Hij is niet meer weg te denken uit ons gezin, hij is zo lief en gezellig maar ook echt wel heel stout. Dat hoort nou eenmaal bij een puppie denk ik dan maar. Omdat wij het op Bonaire, ondanks het gemis van onze familie en vrienden, onwijs naar ons zin hebben, blijven we in ieder geval langer dan een jaar. Hoe lang dan? Geen idee. En dat is tegelijkertijd een les die we hier hebben geleerd, plan niet te veel, ‘go with the flow’ en leef hoe je je leven wilt leven! Niet over 40 jaar, maar nu! 🙂

Ik zal in mijn volgende blog je meenemen in een dag uit ons leven hier op Bonaire. Zodat je een idee krijgt hoe het leven hier, ons leven dan er dagelijks uit ziet.

Veel liefs en zonnige groeten vanuit Bonaire. En extra veel liefs voor onze familie en vrienden in Nederland, we missen jullie heel erg!